ludzie nigdy do końca nie odchodzą

Wspłóczuję ci. Tak wiele goryczy w tym wierszu.
Przepraszam...

Tak AniuG. Zrizumiałaś...

Cała prawda...i tylko prawda

O. tak.....ja też uważam, że nie ma nieba, ani
piekła...jest tylko pamięć.....kto pozostawił po sobie
większe zasługi o tym sie dłużej pamięta

...albo pozostają alimenty i wiara, że kiedyś pamięć o
tym, który zrobił zniknie... przepraszam, ale nie
mogłam się powstrzymać. A tak w ogóle bg - jestem
kobietą :) pozdrawiam!

te "alimenty" można traktować jako przenośnię.
Prawdę rzeczesz.

Podoba mi się ta miniaturka. Zmieniłabym tylko tytuł,
albo pierwszy wers, bo pierwszy wers niepotrzebnie go
powtarza.
np. "nigdy do końca" . Wymazałabym jeszcze "do
płacenia", bo wiadomo, ze alimenty są do płacenia, ale
to tylko taka moja myśl. Pozdrawiam :)

Ciekawe stwierdzenie. Pozdrawiam:)

trudno to nazwać wierszem. kojarzy mi się raczej z
ripostą czy ze stwierdzeniem.

W kilku słowach zawarte odczucia wielu osób po utracie
najbliższych, tyle że po niektórych zostaje ból i żal,
który leczy nasz najlepszy lekarz - CZAS. Jeśli już
tylko alimenty i gorycz...nie ma antidotum. Do zapisu
uwag nie wnoszę. Pozdrawiam

.....czasem lepiej zapomnieć +

ciekawe spojrzenie na śmierć :)

w naszej kuturze nie mówi się źle o tych co odeszli...
a to prawda jest, że nikt nie odchodzi całkiem...
zawsze coś zostaje... czasem to zło właśnie, ciekawy
temat zamknięty umiejętnie w tak niewielu słowach