Ludzik
Człowiek postrzega w pewnym przedziale:
maleńkich istot nie widzi wcale,
a wielkich wzrokiem też nie ogarnie
i nie pomogą żadne latarnie.
Najlepiej czuje własne potrzeby,
musi pokochać kogoś, ażeby
przestać cholernym być egoistą,
który zagarnia do siebie wszystko.
Gdy o tym myślę, martwi mnie wielce
to ludzkie, mało pojemne serce,
bo nawet spore trzęsienie ziemi,
owej małości w nim nie odmieni.
autor
krzemanka
Dodano: 2022-11-05 06:34:26
Ten wiersz przeczytano 1651 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Już widzieć to wszystko, to dużo. Pisać tak o tym, to
bardzo dużo. Pozdrawiam
jestes bardzo laskawa w twoim wieszu :)
ja wpadlem ostatnio na pomysl wprowadzenia nowego
znaku ostrzegawczego:
Uwaga!
Zagrozenie dla zdrowia i zycia
a na nim: "czlowiek"
Dziękuję Harry za poparcie przekazu. Miłego dnia:)
Co prawda to prawda. Poza tym człowiek lubi widzieć
różne rzeczy (wady) u innych, nie u siebie. Ciekawy
wiersz, w sferze obserwacji i interpretacji ludzkich
zachowań. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo dziękuję Tesso za miłe słowa.
Pozdrawiam:)
Wspaniały wiersz, można takie wersy czytać i czytać. Z
podziwem dla Ciebie przesyłam pozdrowienia z Lądku
Zdroju :)
Dzięki za wgląd i opinię. Jeszcze raz:
Miłego dnia Marku:)
Ładna życiowa refleksja.
Pozdrawiam
Marek
Miłego dnia markizie i Gabi:)
Refleksyjny, mądry, super wiersz.
Pozdrawiam wieczornie Krzemanko:))
celująco utrafione spostrzeżenia
pozdrawiam
Dzięki Mario za wgląd i refleksję w temacie. Miłej
środy:)
Człowiek człowiekowi nie równy, jeden odpowiada tym
ramom, inny nie.
Nie próbuję nawet porównywać czy wyszukiwać kto gdzie
pasuje, bo i tak nie dopasuję.
Dziękuję Mirosławie i Kiko za poparcie przekazu.
Miłego wieczoru:)
Świetny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)