ludziom usmiechu;)
Węgry 2008..;D na zawsze w moim sercu;*
bo nie będzie już tak samo..
nic dwa razy się nie zdarzy..
nie będziemy już tam więcej..
nie ujrzymy swoich twarzy
bo nie będzie już promieni
tych co opalały buźki..
pozostanie..
chyba dzbanek
i zza szyby szczery uśmiech
nasze zycie połamane
zszyte nicią zapomnienia
aby kiedyś móc je wypruć
i zamienić w myśl marzenia
aby kiedyś jeszcze spotkać..
tamte twarze, tamto grono..
by się za bardzo nie zmienić
serce wygląda znajomo
autor
Szczurołapka
Dodano: 2008-04-28 13:09:59
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
bardzo ładny wspomnieniowy wiersz i bardzo słuszny
apel.. bo choć zmienia się nasz wygląd zewnętrzny i
otoczenie to w głębi duszy każdy z nas pozostaje taki
sam.. tylko że niestety ta głębia najczęściej jest
ukryta przed światem..
Warto zachować piękne wspomnienia, aby później było o
czym napisać, dzisiaj tamto wspomnienie wraca tak
melodyjnie i wdzięcznie uwiecznione tym wierszem.
Wszystko co już było to już przeszłość hmmmmmmmm tylko
wspomnienia i westchnienia zawsze będą ... z
uśmiechem:)
To prawda, nic dwa razy sie nie zdarza - chyba ze
bardzo tego chcemy. Kiedy tylko zechcemy tak bardzo,
bardzo mocno to moze powtarzac sie to wiele razy.
Musze sie przyznac ze jestem optymista.
Wiele optymizmu jest w tym wierszu, bo choć mowa w nim
o złamanym życiu zszytym nicią zapomnienia, to jednak
pobrzmiewa nuta nadziei, że ta nić zostanie wypruta i
serca odnajdą się.