ludzki piach
Czy bać się śmierci, to grzech,
Pan przecież już zgładził jej moc,
a jednak wciąż na ziemi trwa
i kładzie kir smutku jak koc.
To ludzkie uciekać przed tym,
co poznać nam dane jest raz,
gdy kończy się życie i już
na zawsze zamyka drzwi czas.
Tak, wiara pomaga nam w tym,
lecz lęk łapie za gardziel w łzach,
bo przecież człowiekiem się jest
choć naszym budulcem był piach.
autor
szuflada
Dodano: 2017-10-01 01:00:07
Ten wiersz przeczytano 606 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Nie podskoczysz brachu,
gdy znajdziesz się w piachu!
ludzie nie wiedzą co będzie potem dlatego na śmierć
nie mają ochoty
Sądzę, że każdy jej się boi,
ale najbardziej nie samego odejścia, lecz bólu z nim
związanego i cierpienia, a wiara jest pomocna w tym
temacie, to pewne.
Miłej niedzieli Andrzeju życzę :)
Lęk przed śmiercią jest chyba wpisany w nasze życie.
Wiara z pewnością pomaga się z nim zmierzyć.
Pozdrawiam :)
Bardzo wymowny wiersz na istotnie trudny temat,
pozdrawiam.
Mieć głęboka wiarę w trudnych cheoach- bezcenne.
Miłego dnia Andrzejku :*)
...piach, proch... dobra refleksja, wspieramy się
wiarą w trudnych chwilach.
Bardzo dobrze wyrażone :) Pozdrawiam serdecznie +++