LUNAPARK
Życie kręcącą karuzelą
i lunaparkiem mi się jawi,
nastrój huśtawką czas odmierza,
a mnie się wcale nie chce bawić.
W tandetę trafiam jak w strzelnicy,
odkrywam prawdę w krzywych lustrach,
mam do wyboru wachlarz losów
i tak z każdego wieje pustka.
Iluzjonista oszukuje,
cierpkim uśmiechem usta zdobi,
daje królika z kapelusza
choć nie wiem co z nim dalej robić.
Gdy w beczce śmiechu rezon tracę
cukrową watą los chce nęcić.
Trudno się trzymać blisko pionu,
kiedy za szybko świat się kręci.
autor
canna
Dodano: 2017-03-31 16:56:39
Ten wiersz przeczytano 2270 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
Swietnz pomysł na wiersz. Pięknie posługujesz się
metaforami. Moc serdeczności.
Jestem pod wrażeniem :)doskonałe metafory:)
Pozdrawiam cieplo:*)
A jego nie dogonisz tak szybko.
Takie pisanie, to ja bardzo lubię :)
Dobrej nocy.
świetna metafora i przekaz w satyrycznym tonie...no
jest do refleksji+:) pozdrawiam
Bardzo dobre przesłanie w pełnym refleksji wierszu
Najwazniejsze by ta hustaka był w górze :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo refleksyjny, fajnie zrymowany , fajna puenta,
a życie jak to życie i tak pójdzie swoją drogą
Pzdr :-)
Swietny wierszs, refleksyjny.
Dawno nie bylam w Lunaparku, czas sie wybac i poczuc
na skorze, jak Swiat szybko sie kreci.:)
Podoba sie wiersz, Pozdrawiam serdecznie.:)
Życie, życie to nowela i życie też karuzela.
jak to...
jak wesole miasteczko:)
a przecież lunapark to inaczej wesołe miasteczko.
powinno więc być do śmiechu, a jak widać, nie jest.
wiersz bardzo, bardzo na tak. ciekawy, metaforyczny
temat i świetne pióro Autorki.
czy w dłoni trzymasz karty?
pozdrawiam serdecznie :)
Świetny wiersz, pozdrawiam.
trafnie - i - jak przekonalem się juz - jak zawsze -
bez zarzutu co do doskonałości formy.
Pozdrawiam:))
Bardzo na tak!
Pozdrawiam :)