Lunatycy

zakochani w życiu już prawie anioły
między dniem a nocą zawsze są w pół drogi

by dla innych swiatłem być gwiazdy w sobie budzą
potem płoną i giną niewolnicy namiętności

łzy wzruszeń im jedynie ocalenie niosą
pojąc zmartwychwstałe nagłym pięknem skrzydła

wciąż szukają wciąż słuchają
żeglują ratują tańczą i toną

kiedy braknie im tej jednej kropli miłości
jak ptaki w potrzasku z bezsilności ranią

miłością codzienną duszy nie nakarmią
choć kochać potrafią bez granic i lęku

zapatrzeni w wieczność z wyboru niechcianego
wśród ludzi jak cienie milczą w samotności

autor

Grzegorz Szymczak

Napisany: 2015-01-10 Dodano: 2015-01-10 02:02:47

Ten wiersz przeczytano 1319 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie