Lustereczko

Króciutkie opowiadanie na dzień dziecka... spóźnione :)

Lustereczko
Mówili wciąż na mnie mądrala,
bo chciałam być piękna jak lala,
zmieniać codziennie sukienki,
buciki w kropki i cętki.

Tylko torebki nie zmieniłabym za nic na świecie.
Chcecie wiedzieć dlaczego ? to się dowiecie...

Któregoś dnia otworzyłam kufer,
i co tam ujrzałam ? właśnie to o czym marzyłam,
złotą torebkę,w której znalazłam,przepiękną lornetkę, grzebyczek,szczoteczkę, i do tego lustereczko, było takie piękne, że od razu nazwałam je zwierciadełko.

Zaczarowane ono było, bo kiedy byłam sama,
wyciągałam je z torebki
wpatrywałam się w nie.
Tylko ono rozumiało moje smutki i tajemnice
jak było mi smutno i źle
często rozśmieszało mnie.

autor

Jolanta Janus

Napisany: 2010-06-05 Dodano: 2010-06-05 06:05:12

Ten wiersz przeczytano 2004 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bajka Klimat Rozmarzony Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie