lustro...
kiedyś patrzyłam w lustro
pytając kim jestem?
widziałam swą postać
lecz nie mogłam dostrzec duszy
bo duszy bez miłości nie ma...
Ty rozbudziłeś we mnie życie
dając mi cząstkę siebie
pomogłeś odnaleźć mnie
uczyłeś jak mam kochać
aby być kochaną
pokazałeś świat uczuć
i kazałeś z niego czerpać
całym sercem
dziś kiedy Ciebie już nie ma
dziękuję Ci za każdą wspólną chwilę
i cicho szepcę...
już nie patrzę w lustro
autor
Dragonsuns
Dodano: 2009-04-14 08:29:14
Ten wiersz przeczytano 412 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
z tymi lustrami....raz w czas też tak mam,że nie
patrzę w lustro...pozdr.
dobrze mieć przyjaciela i w oczach jego odczytać
siebie ładny wiersz bo pragnienia znane Pozdrawiam
ciepło:)
bardzo piękny wiersz, pozdrawiam ciepło :)
wiesz już kim jesteś ...miłością do siebie i
czlowieka...to dużo