Luzy w miłości...
Księżyc swe lico wolno rozjaśnił
gwiazdy migocą, słychać wołanie,
to puchacz sowa, gniazdo opuścił
aby rozpocząć – pohukiwanie.
Przepiękna nocka się zapowiada
milkną odgłosy dzwonu kościoła,
stworzony nastrój też tu potrzebny
księżyc wysoko, pachnie jemioła.
Spacery parek w siebie wtuleni,
ramiona pulsem drgawek objęte,
usta coś szepcą, ci rozumieją...
urywek z filmu których tu więcej.
To nie to samo jak ja przed laty,
gdy spokój wrócił krótko po woju,
wciąż zakochany po same uszy...
trwały w miłości, tęskny spokoju.
To był początek wielkiej miłości,
bez wandalizmu i cięcia ławek...
miłować czule, w blasku księżyca,
tak piękny dawniej, był to obrazek.
Komentarze (32)
Ładnie to ujęła Grażynka w swoim komentarzu, nic
dodać, nic ująć :) Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ładny wiersz. Bo miłość jest piękna w każdym
okresie życia, mimo, że zmienia swoje oblicza.
Pozdrawiam Panie Heniu serdecznie.
Gratuluję dobrego humoru!
Każda miłość ma swój urok i dzieje też Heniu.
Pozdrawiam
to chyba dobrze ze istnieją luzy jak skrępowanie i
peta
pozdrawiam
i to mi się Heniu podoba jak piszesz o miłości zamiast
o umieraniu...
przyznasz że to milszy temat:)
pozdrawiam z humorkiem i miłej nocki życzę choćby na
tych spacerach spędzonej:)
...wszystko co było kiedyś...jest piękne bo byliśmy
młodzi...pozdrawiam...
Bardzo nostalgicznie, no no no!
A ja myślałem, że masz duszę satyryka, a Tyś romantyk
pełną gębą ;)
Dużo zdrówka!
Pisać wiersze Henio, pisać wiersze, to jest lekarstwo.
- Zdrowia życzę
piękna ta Twoja miłość i pięknie o niej piszesz,
pozdrawiam serdecznie
Ładnie,ze wspomnieniem:)
Niech wiatru śpiewanie rozbudzi radość.Idąc po Miłość
spotkałam Rozsądek
- zawróć - rzekł
i pokazał mi przez dziurę w płocie
ogród Miłości
Poniosło Cię Heniu w przeszłość- pięknie ,
nostalgicznie i troszkę z humorem.
Pozdrawiam
Tak Sabinko, ale jak to zrobić? Już powoli próchno mi
się sypie, a na to lekarstwa żadnego.
Czasy się zmieniają, a szkoda. Miłe wspomnienia
Piękne wspomnienia chętnie wróciłbyś do tamtych lat
pozdrawiam:)