Ma nazbyt duża M

I znów Cię wplatam pomiędzy wersy
Czujesz me dłonie na swojej głowie
Błogosławieństwem mój pacierz kreśli
W błagalnej pozie pękam w połowie

Modlitwą dla mnie są Twoje usta
Krwawej ofiary trącą czerwienią
Spijam z nich kształty, jak Święta chusta
Twe niepokoje już we mnie drzemią

Dla Twoich oczu układam psalmy
Na lirze z ciała gram czyste dźwięki
Zlizuję dłonią pot z Twego czoła
Wilgotne znamię codziennej męki

Na koniec kreślę rękoma AMEN
Zrzekam dla Ciebie Anioła Stróża
I idę sypiać z cieńmi, z marami
Taka ma Miłość - wciąż nazbyt duża

autor

Bestyyyja

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-01-03 12:28:57

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie