MĄDROŚĆ....
usychająca topola
mądrością się wyróżnia
choć cała spróchniała
i gałęzie zwiędły,
dużo nowych pędów
z korzeni wypuszcza
by nie pozostać
na zawsze
bezimienną...
(B)
usychająca topola
mądrością się wyróżnia
choć cała spróchniała
i gałęzie zwiędły,
dużo nowych pędów
z korzeni wypuszcza
by nie pozostać
na zawsze
bezimienną...
(B)
Komentarze (12)
No i bardzo wymowny króciutki wiersz, bardzo dobry.
To dopiero jest POTĘGA PRZETRWANIA :) , krótko i
mądrze :)
Wiersz optymistyczny i mądrością "grzeszy"...
piekne slowa madroscia napisane....
szkoda ,ze z mądrością człowieka tak nie
jest...fajne-pozdr.
Gdy my usychamy, to korzeni już nie puszczamy.
Dokładnie jak z nami-tylko to szalone tempo jest u
nas..powodzenia
póki nasze dzieci i dzieci naszych dzieci to my
również trwamy śladem, chyba że w inny sposób
zaznaczymy swoją obecność na ziemi, wtedy to i wieki
możemy istnieć w umysłach, pamięciach...
Dobrze że optymizm w wierszu i naznaczona topola
która zdobi i długowieczna magiczna tarcza przeciw
wrogom,bo mądrość nie może być bezimienna Pięknie..
na tak!
Więc człowiek powinien pozostawić podobnie jak to
drzewo trwały ślad...
a pedy te w aleja stworza i daja dorzyc spokojnej
starosci:)))poz . ladny wiersz ubostwam te drzewa -
pozdrawiam
Skarbnicą mądrości jesteś, naprawdę! Więc ona zupełnie
nie umrze, i wielkie szczęście!!!