Magia

Jest siedem światów,
podpartych silosem istnienia,
mają cztery nieba
i sześć jaśniejących gwiazd zarannych,
od północnych szlaków
otacza je las wiecznych mroków,
których tylko światło się nie lęka,
chociaż czuje przed nimi respekt.

Jest tam jedna miłość i trzy przyjaźnie,
morze natchnienia i ból odwieczny,
który okrywa podróżnych,
zwiedzionych zapachem lawendy,
a w oddali czai się czas,
zawistnie patrząc na ukojenie.

Jest tam człowiek,
którego imienia nikt znać nie musi,
duszę ma czystą i jakby ulepioną z wyjątków,
niczego nie szuka, nie zbiera,
oddaje tylko ciepło istotom najczystszym.

Jest tam także śmierć,
która zajmuje się koszeniem,
świeżych marzeń polnych kwiatów,
w białej szacie, z uśmiechem,
powoli ścina zielne państwo wielu traw,
patrzą na to wszystko podmokłe Dęby,
milczą i gwiżdżą.

Nie ma tam zawiści w kolorze liczby osiem,
bo czegóż mają sobie zazdrościć szczyty pychy,
których dwa pagórki,
widnieją ponad horyzont przeznaczenia,
ucieka siedem ucieczek, do pięciu bram życia.

Każdego krańca bytu chronią Cherubini,
z przepasanym mieczem i strzałą wolności,
jest ich tylu, że sam Bóg- którego tam nie ma,
nie odważył się ich zliczyć.

Zagubiona istoto, wejdź w krainę magii,
odetchnij głęboko, otwórz oczy,
tu nie istnieje płacz, nikt Cię nie skrzywdzi.
Weszła…

Wodospad dźwięku spada z hukiem, na przestraszone dzieci nocnego krzyku...

autor

JJ

Dodano: 2008-07-27 22:08:26

Ten wiersz przeczytano 1352 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie