Magnolie nad piękną Niagarą

Poprawiony i dodany. Tu niebo z ziemią tworzą tęczę uroków.

Znów zakwitły cudownie, tyle że piękniejsze
różowe magnolie nad błękitną Niagarą
patrzę w zadumie na to piękne miejsce, święte
i oddycham powietrzem nasączonym parą.

Z drzewa na drzewo płynę uniesiona wzrokiem,
głaszczę kwiaty utkane z anielskich jedwabi.
Odurzona zapachem i kwiatów obłokiem,
który dzisiaj nad piękną Niagarę mnie zwabił.

Spadł już pierwszy płatek, tańcząc w dól się chyli,
ogrzewany słońcem i rosą pokropiony,
wygłaskany skrzydłami pszczółek i motyli.
Spoczął na swych korzeniach, godny i spełniony.

Wstrzymuję lekki oddech, serce mocniej bije,
zasypiam upojona tym kwiecia widokiem.
Zbudzona jeszcze nie wiem gdzie jestem, czy żyję,
wśród zieleni, magnolii, błękitu obłoków.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2017-04-02 Dodano: 2017-05-02 04:59:24

Ten wiersz przeczytano 2736 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie