Mała scenka dramatyczna

[Miejsce i czas akcji - bardzo wysoko nad obłokami; czas trudny do określenia.]

ŚWIĘTY PIOTR
- Kto to się znowu dobija do bramy! Wciąż i wciąż, nie można się od nich odgonić!

ŚWIĘTY PIOTR (wstaje zza biurka, podchodzi do Niebios Bramy)
- Kto tam? Czego chcesz?

DUSZA 1
- Panie, ja już nie mogę wytrzymać! Poszedłbyś, Panie, do Boga Ojca, wyprosić dla mnie przebaczenie!

ŚWIĘTY PIOTR
- Imię i nazwisko na Ziemi?!

DUSZA 1
- Karol Marks.

ŚWIĘTY PIOTR
- Przecież już byłeś niedawno z tą samą petycją! Przychodzisz kilka razy na stulecie, to niezgodne z regulaminem.

DUSZA 1
- Tak, ale moja sytuacja się pogorszyła. Już jestem na najniższym poziomie. A to moje teraz towarzystwo - nie do wytrzymania, proszę Świętego! Nie do wytrzymania!

ŚWIĘTY PIOTR
- A kto tam jest z tobą w tym kręgu?

DUSZA 1
- Sami idioci i kretyni: Stalin, Mao, Hitler. Podobno ma też tu zjechać Castro, jak będzie po wyroku.

ŚWIĘTY PIOTR
- No, tak! No tak! Towarzystwo nieciekawe. Ale ty też nie miałeś czystego sumienia i w Boga nie wierzyłeś.

DUSZA 1
- Ja tylko teoretyzowałem! Tylko pisałem traktaty! Mój wyrok jest niesłuszny, niech Święty z łaski swojej powie to Panu. Zawsze w niego wierzyłem, dopóki nie spotkałem Engelsa. Ten mnie zwiódł i oszukał.

ŚWIĘTY PIOTR (odchodzi)
- Dobrze już, dobrze. Czekaj pod Bramą, zaraz wrócę.

DUSZA 2
- Ale ty jesteś świnia, Karol! Wiesz, że jestem drugi w kolejce za tobą i takie rzeczy o mnie mówisz! To ty mnie zwiodłeś, a nie ja ciebie.

DUSZA 1
- Słuchaj, Fryderyk, ty jesteś na wyższym kręgu. Wytrzymasz jeszcze, masz tam tylko Bieruta i kilku innych pomniejszych. Ja mam tych najgorszych, już nie daję rady! A oni mnie chcą zepchnąć jeszcze niżej!

DUSZA 2
- Ale i tak jesteś świnia, Karol! Jak tak można o przyjacielu mówić!

DUSZA 1
- Dobra, przepraszam cię. Jak mnie Święty wybawi, to będę się za tobą wstawiał i cię wyciągnę stamtąd.

ŚWIĘTY PIOTR (wraca)
- Karol - jesteś tam?

DUSZA 1 (podbiega do Bramy)
- Tak, Panie.

ŚWIĘTY PIOTR
- Kazali mi powiedzieć, że Boga nie ma.

DUSZA 1 (poruszony)
- Jak to, Panie?! Przecież był, sam go widziałem! Przecież już teraz nic innego nie robię, tylko zbieram dowody, że zawsze był i jest!

ŚWIĘTY PIOTR
- Nieważne, Karol. Kazali powiedzieć, że nie ma, to mówię. Przecież też całe życie tak mówiłeś! Następny, proszę!

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2020-11-13 Dodano: 2020-11-13 14:00:37

Ten wiersz przeczytano 911 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie