Małe księżniczki

Małe księżniczki w sukienkach od Armaniego,
noszą swe dzieci na ustach, twarzy i piersiach
- mają farbowane włoski.
Puste lalki w tuszu Maybelline,
tańczą w rytm wymuszanych wymiotów.
Na smukłych szyjach święcą brylanty
obłudy i fałszu.
W blasku błękitnych oczu,
prześwituje obraz głodu i arogancji,
wkomponowanych u uśmiech z botoksu...
Och Wenus z Milo, czy tak wygląda współczesna Fryne?

Więc śpijcie w kroplach botoksu,
śnijcie warstwami sylikonu!
Ktoś w telewizji radośnie gaworzy,
tuląc w dłoniach atomy czasu – krem na noc.
Natura nie śmie uchodzić za piękno,
terroryzowana wyidealizowanym obrazem śmierci!
Więc brawo, zniszczmy naturę!
Po co nam ona, skoro nóż plastyka
stał się dłonią Boga!?

(A chłopcy pragną bogiń z fotografii,
okupionych milionami bezsensownych wyrzeczeń,
tak samo głupi jak upadłe nimfy).

autor

samotnyanioł

Dodano: 2011-03-15 09:45:40

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie