Mam dosyć...
Pozwólcie mi odejść tu i teraz
Tak boli życie...
Spiętrzony wodospad frustracji
Spływa z mej świadomości w dolinę duszy
Mgliście opada, zasłania me wnętrze
Sama szukam siebie, w sobie ukojenia
Ostrym metalem przykrywam szaleństwo
Jak żyletka w ciało nienawiść wpija się w
myśli
Banalne. Sama od siebie uciekam...
Niedoczekanie moje
autor
Atiriel
Dodano: 2005-04-25 19:47:39
Ten wiersz przeczytano 876 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.