Mam na imę Oli - 11

Wiem, że to najtrudniejsza decyzja w moim życiu. Rozglądam się, jakbym czekał na podpowiedź. Korytarz skręca w lewo. Nie widać dalszej drogi.
- Poczekajcie chwilę, tylko zobaczę, co jest za zakrętem - mówię niepewnie. Wstaję i robię kilka kroków.
Nagle przed sobą widzę drzwi. Po drugiej stronie szyby namalowano jakiś napis. Litery wyglądają tak, jakby odbijały się w lustrze. Rozpoznaję pierwszą i trzy ostatnie litery: w . . . c i e
- To "wejście" , albo "wyjście" - domyślam się.
- Możemy tędy wyjść na klatkę schodową! - krzyczę z radości.
Nadka i Prima już są obok mnie. Chwytam za gałkę, ale drzwi nawet nie drgną.
- Pchnij z całej siły, Oli! - radzi siostrzyczka.
Prima wspina się na tylne łapki i próbuje pomóc.
- Teraz wszyscy razem. Na trzy - polecam.
- Raz, dwa, trzy - odlicza Prima.
Pchaliśmy oporne drzwi z całych sił, ale i to nic nie dało.
- Są zamknięte! - dziwi się Nadia. - Oli, zrób coś!
Trzeba zawrócić - szpczę i wycieram rękawem oczy.
Idziemy powoli. Mała trzyma mnie mocno za rękę. Mijamy drzwi schowków oznaczone strzałkami. I nagle zatrzymujemy się.
- Ktoś musiał odwiązać nasze różowe szmatki! Co teraz? - łapię się za głowę.
Ale Dinka spokojnie siada na podłodze.
- To wy coś wymyślajcie, a ja sobie odpocznę przez ten czas.
Próbuję się uspokoić, robiąc głębokie wdechy i wydechy. To pomaga. Siadam obok Nadii, a Prima obok mnie.
- Ja też wolę myśleć na siedząco - oświadcza nasz mały lew.
Mija kilka minut. Nic nie przyszło mi w tym czasie do głowy. Nadka się w końcu zniecierpliwiła. Ciągnie mnie za rękaw:
- I co wymyśliłeś, Oli?
- Jeszcze nic. Myślenie wymaga czasu.
- Zaraz, zaraz, chwileczkę. Coś wiem, tylko muszę to odnaleźć w głowie - mruczy Prima. Zaczyna powtarzać jak katarynka:
- Poszukaj, poszukaj, poszukaj, poszukaj...
- Co poszukaj? - Dinka jest zdziwiona zachowaniem psa.
- Co poszukaj, co poszukaj, co poszukaj, co poszukaj...
- Prima, zwariowałaś, czy co? Mamy kłopoty, a ty się wygłupiasz! - oburzam się.
- Co poszukaj, poszukaj, szukaj, szukaj, szukaj... - psina nadal mruczy pod nosem wciąż te same słowa.

cdn.

autor

szadunka

Napisany: 2022-07-14 Dodano: 2022-07-14 19:59:02

Ten wiersz przeczytano 1822 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie