Mam na imię Oli

(opowiadanie dla wnusi)

- Ale pachnie! To ciasto upieczone przez mamę. Nawet ona, chociaż znowu jest na diecie, skusiła się na ciepłą szarlotkę z lodami, którą nam zaserwowała. Słówko „zaserwowała“ podłapałem od taty, który po powrocie z pracy pyta - co nam dzisiaj zaserwujesz na obiad, kochanie?
Dinka powtarza wszystkie trudne słowa jak papuga, ale ich nie rozumie i dlatego mówi „zaserować“ zamast zaserwować. A ja mówię wam, że ciasto mamy to pycha! Nie ma niczego lepszego na świecie. No, może gra "Było sobie życie", ale to przecież zupełnie inny rodzaj przyjemności.
Wszyscy uwielbiamy szarlotkę mamy. Cała rodzina. To znaczy - rodzice, moja młodsza siostra Nadia i ja. Tylko sunia dziewczyn, Prima - mieszaniec maltańczyka z miniaturką yorka jest zbyt wybredna. Nie skusi się na żadne słodycze, nawet na specjalne ciasteczka dla psów. Za to wielki pies mojego taty - i oczywiście, mój - zjada szarlotkę tak prędko jak odkurzacz! To dog niemiecki - Dubel. Był jeszcze szczeniaczkiem, kiedy go znaleźliśmy w lesie, przywiązanego do drzewa.
O nim opowiem więcej innym razem, bo w przygodzie którą zaraz opiszę nie brał udziału. Oprócz ciasta mamy Dubel nie uznaje żadnego innego ludzkiego jedzenia. Ale uwielbia psie chrupki z ogromnych worków. Za to Prima ma francuskie podniebienie. Dinka musi ją namawiać do zjedzenia choćby kawałeczka gotowanej specjalnie dla niej szynki. Dlatego tata żartem nazywa ją Primadonną.
Przedstawiłem już wszystkich członkow rodziny. Ja mam na imię Olivier. Chodzę do pierwszej klasy i dla takiego czteroletniego szkraba, jak Nadia - na którą wołamy Dinka - bo ona tak sama siebie nazywa - jestem dorosły. No, prawie. W każdym razie słucha się mnie i naśladuje we wszystkim. Na mnie w domu i w szkole mówią Oli.
To znaczy mówią tak prawie wszyscy, bo kilku chłopaków ze starszej klasy przezywa mnie:
- O, szkieletor! Wysoki jak brzoza, a głupi jak koza! Wkurzam się na nich, ale co mogę zrobić - są starsi i jest ich kilku. Udaję, że nie słyszę, kiedy mnie tak zaczepiają.
Teraz czytam książkę o chłopcu, który sam zbudował rakietę. Nie mogę się doczekać, kiedy poleci w kosmos. Dinka przyniosła swoją książkę z baśniami, usiadła obok mnie na kanapie i marudzi, żebym jej poczytał. No to czytam.
Czasem to jest bardzo męczące, ale tak w ogóle, to fajnie mieć siostrę. No i psy. Właściwie, to nie wiem dlaczego Dubel jest przez wszystkich nazywany wyłącznie Dublem, a Prima ma aż trzy imiona. Ariadna to jej pierwsze imię. Dla taty jest Primadonną - to znaczy tylko wtedy, kiedy coś przeskrobie. A Primą jest na co dzień dla wygody. A może to dlatego, że wszędzie pierwsza wpycha swój maleńki nosek?
Oficjalne imię naszej suczki pochodzi z mitologii greckiej, którą interesuje się tata. Księżniczka Ariadna słynęła ze swojej urody. To ona podarowała Tezeuszowi kłębek nici, aby mógł wydostać się z labiryntu Minotaura, potwora z głową byka.
Nasza Prima też będzie miała czym się pochwalić. Bo ja to nie bardzo się popisałem.

cdn.

autor

szadunka

Napisany: 2022-06-30 Dodano: 2022-06-30 08:32:33

Ten wiersz przeczytano 1820 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie