Man of the moon
Księżycu, powierniku Ziemi,
chcę widzieć to, co ty –
– jej niespieszne wędrówki.
Zachwycać się lekkim makijażem
z wody, lądu i płochych chmur.
Wolny od regulaminów mrowisk
patrzeć na nią jak na sympatię.
A kiedy znów zacznie ciążyć,
majaczyć, że jest unikalna,
odwrócę wzrok na inną błyskotkę,
na większe zdumienie.
autor
valanthil
Dodano: 2022-04-26 20:21:52
Ten wiersz przeczytano 1015 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Piękny bardzo.
Tego wiersza nie musisz się 'wstydzić'.
Świetny!
Każdy wers przemyślany.
Pozdrawiam z szacunkiem. :)
Zatrzymales
Pozdrawiam
Parafrazując piosenkę ...
"Czy tak, jak księżyc ludzie znają Ciebie tylko z
jednej strony?".
Podoba mi się Twoje spojrzenie.
Pozdrawiam.
Piękny, romantyczny wiersz.
Czytając wyobrażałam sobie, że tam jestem przez
chwilkę.
Pozdrawiam serdecznie
Zauroczyłeś mnie swoim romantycznym wierszem.
Pozdrawiam :)
Skazani na siebie, może oczy odwrócić, ale i tak
zawsze będzie krążył wokół tej planety,
pozdrawiam serdecznie:)
Dołączam do czytelników, którym wiersz przypadł do
gustu. Nie marzę o wyprawie na księżyc, wolę podziwiać
Ziemię z bliska. Dobranoc:)
pieknie napisany
ale zakonczenie takie bezlitosne
bardzo ciekawy wiersz.
Wiersz zatrzymał na dłużej. Pozdrawiam
Urocze romantyczne księżycowe rozmarzenie. Spokojnej
nocki:)
Piękny wiersz, a druga strofa cudna.
Pięknie, ciekawie i bardzo romantycznie. Pozdrawiam.
Świetny wiersz pasowałby na Międzynarodowy Dzień Matki
Ziemi...:)
Pozdrawiam :)