Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Manowce

Uderzam w stół a nożyc brak
Ktoś odniósł je na miejsce
Zapalił się i zgasł mój świat
Ostatnie w życie wejście

Na bakier z tym z czym można żyć
Dla wszystkich jest po równo
Urywa się bo słaba nić
I wciąż niepewne jutro

Skradzionych sobie własnych dni
Nie będę mógł odzyskać
Wybieram drogę numer trzy
Choć jej nie widzę z bliska

Dopóki lgnie się moje ja
Do czegoś co jest obce
To będę ja a światów dwa
I każdy z nich manowcem.

Gregorek, 15.8.22

autor

return

Dodano: 2022-08-15 15:37:01
Ten wiersz przeczytano 614 razy
Oddanych głosów: 9
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

szadunka szadunka

Na plus.
Pozdrawiam serdecznie.

Lidia Lidia

Dobre spostrzeżenia oraz takiż wiersz :)

mala.duza mala.duza

słaba nić - faktycznie i niepewne jutro...

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dopóki lgnie się moje ja
Do czegoś co jest obce
To będę ja a światów dwa
I każdy z nich manowcem.
na tak;

return return

Krzemanko jak dobrze, że czuwasz nad moim
roztargnieniem. Dzięki wielkie

krzemanka krzemanka

Podoba mi się w treści i formie. Czy w ostatnim wersie
nie miało być "I każdy"? Miłego wieczoru:)

anna anna

więc może rzeczywiście ta trzecia ścieżka jest
właściwa?

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »