Marmurowe anioły
Aniołowie z karraryjskiego marmuru,
jak przybysze z odległych galaktyk
patrzą niewidzącym wzrokiem
w przepastne głębiny własnych dusz.
Bezdenne, bezwolne, bezgrzeszne.
Dusze dusz strzegące.
Nieśmiertelne aż do unicestwienia.
Dusze anielskie nie chroniące
nikogo przed grzechem,
bo nie znające grzechu,
nieświadome istnienia miłości
przez dotyk tylko.
Nieświadome istnienia pragnienia dotyku.
Aniołowie z karraryjskiego marmuru...
autor
Anulka
Dodano: 2013-05-12 17:34:09
Ten wiersz przeczytano 955 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
zimne marmurowe anioły w alei ciszy
refleksja i milczenie
Gdyby poeci byli aniołami z marmuru, kto pisałby
wiersze? :D Przeczytam jeszcze raz kolejny, żeby
jeszcze coś odgarnąć.
dobry wiersz - pozdrawiam :)
Zimne i poważne, bardziej straszne niż przyjazne!
Pozdrawiam!
Marmurowe anioły...jak posągi z marmuru zimne...
Ładny!
Pozdrawiam:)
Wiersz mi się podoba choć Anioły kojarzą mi się z
lekkością a te marmurowe jakoś przytłaczają.Pozdrawiam
kamienny anioł z kamienną duszą
one żadnego serca nie skruszą
Pozdrawiam serdecznie
Przejmujący, ciężki wiersz..Jednak bardzo mi się
spodobał. Pozdrawiam majowo !
Marmurowe anioły, jesteś takim aniołem, ale czy
musisz, bardzo łady wiersz, pozdrawiam