Martwe języki

Długo myślałem nad jednym z moich komentarzy i w końcu doszedłem do wniosku, że choć powiedziałem w nim prawdę to sam wydźwięk zawartych w nim treści jest o wiele bardziej skomplikowany niżby się wydawało na pierwszy rzut oka.
Mowa warmińska, czyli dla wtajemniczonych "godka" okazuje się że nie jest całkiem mową martwą. Są jeszcze miejsca na Warmii gdzie można sobie pogodać a nawet korzystając z tej gwary zamówić smaczne regionalne dania. Tak jest między innymi w Gietrzwałdzie. Ale nie ma się czemu dziwić skoro jest to jedyne miejsce na terenie naszego kraju gdzie objawiła się Matka Najświętsza. I co ciekawe, by porozumieć się z dziećmi, którym to przedstawiła swoje orędzie musiała skorzystać z tego właśnie języka, gdyż jej rozmówcy raczej innego nie znali. Jeśli chodzi o dzień dzisiejszy to dodam, że na antenie radia Olsztyn można posłuchać audycji w tym właśnie języku. Ale to tak tytułem wprowadzenia.
Nawiąże teraz do jednej z myśli którą wyartykułował podczas swojego exposé premier Wiktor Orban. Mówił on o przewidywaniach naukowców, którzy uważają ,że za niedługi czas większość języków europejskich zostanie zapomniana. Jednym z celów premiera Węgier było podjęcie działań by język naszych "bratanków" nie zaginął w odmętach dziejów. A tak całkiem na boku to nie wiem czy ktoś mi zagwarantuje, że za jakieś dwieście lat nasz język nie będzie jakimś przejawem przeszłości, którym będą się posługiwali jedynie naukowcy i pasjonaci, tak jak obecnie językiem Walijskim. Nikt mi nie zagwarantuje, że z przyczyn związanych z globalizacją, zmianami społecznymi i ułatwieniem kontaktów interpersonalnych będziemy mieszkali podobnie jak obecnie zdecydowana większość mieszkańców Warmii na części obszaru Europy, który historycznie nazywa się Polska.
Ale do brzegu.
Wspominam czasem lata minione, gdy byłem jeszcze "małą dziewczynką" i uczestnicząc w rodzinnych uroczystościach typu wesele, albo nawet pogrzeb, z pewnym niesmakiem spoglądałem na jakieś obyczaje czy przyśpiewki nim towarzyszące. Dziś przeciwnie z dość sporym rozrzewnieniem wspominam te czasy. Wszystko było wtedy takie naturalne i prawdziwe. Może nie zawsze miało to najwyższy poziom artystyczny, ale czy to jest najważniejsze? Dziś w miejsce prawdy zagnieździła się komercja z domieszką disco polo. W niektórych uroczystościach wszystko ogarnia mistrz ceremonii, który pilnuje by wszystko było zgrabnie i na czas, gdyż już czeka następny klient. Łatwo się przy tym tańczy i śpiewa, ale gdzie tu coś od siebie? Gdzie twój uśmiech i twoja łezka? Wszystko jest takie łatwe, wystarczy tylko zapłacić kilka banknotów i wszystko masz z głowy. Jeszcze tylko wysłuchać kilku pochwał jak to super zadziałałeś, a właściwie tylko dałeś kilka banknotów. Ale właściwie nie o tym. Wszystko nabrało takiego pędu i w tak szybki sposób się zmienia, że nie wiadomo co będzie jutro i co jest normalnością, a co wynaturzeniem.
Tak kombinując doszedłem do przekonania, że choćby nawet jakiś język wydawał się martwym. Choćby nawet nie miał szans na przetrwanie, to jest żywy dopóki są dwie ostatnie osoby które korzystając z niego mogą się dogadać. Cieszmy się każdą chwilą ich trwania i szanujmy tych którym się chce być odrobinę innymi od pozostałych. Tych którzy widzą nie tylko to co wypada i co jest łatwe. Tych z pięknymi sercami. Pozdrawiam wszystkich tych którym się chce.
Aniu sąsiadko jesteś wielka:)))))

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2021-09-26 Dodano: 2021-09-26 15:50:23

Ten wiersz przeczytano 978 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie