Martwe liście

Zmierzch zapada w zmarzniętym jesiennym ogrodzie.
Wiatr wieje. Razem z wiatrem chłód po ścieżkach goni.
Podbiegnie do orzecha, potem do jabłoni;
Trąci pożółkłe liście by drżały na chłodzie.

Trawa jeszcze zielona, lecz poprzetykana
Spadłych liści nieżywym, pogrzebowym złotem.
Wiatr się wzmaga i liście swym śmiertelnym lotem
Cały ogród już chyba zaścielą do rana.

Już do snu zimowego szykuje się ziemia
I posłanie wygodne z martwych liści ściele,
Lecz ja patrzę na drzewa i wciąż widzę zieleń...
Nie, to nie wada wzroku. To tylko wspomnienia.

autor

jastrz

Napisany: 2018-10-19 Dodano: 2021-10-20 04:16:29

Ten wiersz przeczytano 1116 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie