W Masce Ideału

Nałożyli
wielką ciężką
gipsową maskę
dziecku małemu

miało ono nakazany
wyraz twarzy ułożony
w grymas uśmiechu

Buntowało się po nocach
prosiło księżyc o ratunek
lecz nic to nie dało

szarooka dziewczynka
musi być silna
rozumna i uśmiechnięta

nic to że po dziecięcym policzku
każdej nocy spływa
łza
tęsknoty
żalu
bólu

lecz krople te gorzkie widzi
tylko niemy księżyc
a słońce wita małą kobietkę
z wykutym na twarzy
narzuconym wyobrażeniem
idealnej siebie

autor

wuwulinka

Dodano: 2008-09-23 21:01:17

Ten wiersz przeczytano 712 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie