Matki

Póki co jesteście razem i uszczęśliwiać się nawzajem
dbaniem o siebie...każdy z nas przecież kiedyś
odejdzie...pozdrawiam serdecznie.

Lariso kochana, rozumiem Cię i życzę obyście były jak
najdłużej DWIE. Pozdrawiam zapachem akacji, dużo
zdrówka Wam obu z serca życzę :)

Ściska w serduchu.

Takie to smutne koleje losu. Kochajmy bliskich jak
najmocniej, póki żyjemy. Mówmy im o swojej miłości,
takich słów nigdy za wiele.
Pozdrawiam ciepło.

Ja też nie chcę takiego dnia miałem matkę która mnie
urodziła i mam matkę która mnie przytuliła to siostra
mojej mamy piękny wiersz

Witaj Lariso. Smutna kolej rzeczy niestety, znam to
uczucie, bo też tak drżałam...:(
Póki możesz ciesz się każdą wspólną chwilą z ukochaną
mamą

Pozdrawiam ciepło:)

Bardzo szczere, osobiste wyznania - taka jest kolej
rzeczy i trzeba się cieszyć i celebrować wszystkie
wspólnie spędzone chwile.
Nasza świadomość rozstania nasila się z wiekiem, wiem
coś o tym, ale staram się odsuwać takie myśli jak
najdalej od siebie.
Pozdrawiam :)

Halszka M, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i
wzruszający komentarz.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Poruszające,szczere, bardzo osobiste wyznanie.
Nie mogę napisać nic więcej, wersy mówią wszystko...

Cieplutko pozdrawiam Larisko

Panie Bodku, pięknie dziękuję za przemiłą wizytę i
wzruszający komentarz.
To prawda, że trudno nam sobie wyobrazić życie bez
naszych bliskich, a życie bez Mamy jeszcze trudniej.
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę dobrego wieczoru.

Trudno nam sobie wyobrazic jak bedzie wygladac zycie,
gdy zabraknie bardzo bliskich nam osob, szczegolnie
mam.

Wzruszylas, Lariso...
Piekne wersy.

Pozdrawiam serdecznie. :)

Pięknie dziękuję Szanownym Gościom, za przemiłą wizytę
i wzruszające komentarze. Z serca dziękuję!
Mama to najbliższa naszym sercom osoba, dobrze jest,
gdy możemy cieszyć się długo Jej obecnością i bardzo
smutno, gdy los nam Ją odbiera przedwcześnie. Im
jestem starsza, tym bardziej myślę ile jeszcze czasu
mi zostało i wykorzystuję każdy dzień, by moja mama
czuła, że jestem.
Wasze komentarze rozczuliły mnie bardzo, ale też
wzmocniły.
Serdecznie Was pozdrawiam i jeszcze raz z serca
dziękuję za Waszą obecność.

Oj, też się tego bałam. A życie pisze własne
scenariusze. Trzeba doceniać każdą chwilę. Oby jak
najdłużej trwały te z mamą, czego Ci serdecznie życzę!
Pozdrawiam ciepło :)

Trudny temat. Wiadomo, takie życie a raczej jego tło.

Kochamy swoje mamy za bezwarunkową miłość, trud i
poświęcenie; one najlepiej znają swoje dzieci, ich
pragnienia i życiowe potrzeby.
Smutne jest to, gdy z różnych powodów przy
niefortunnym zbiegu okoliczności, bogu ducha winne
dzieci odchodzą z tego świata, zostawiając swoich
rodziców w bólu i żalu po stracie swoich pociech.
Nie znamy dnia i godziny, więc bądźmy czujni, bo nie
znamy boskiego planu.
Serdecznie pozdrawiam :)