* * * (Mego serca nie pokazuj...
Be. Sze.
Mego serca nie pokazuj ludziom.
Daj mu schron złożony z ciepłych dłoni
I z papieru skrzydła dla pogoni
Za marzeniem, gdy je dni utrudzą.
Możesz także nosić je w kieszeni
I wyjmować, gdy was noc otoczy,
Srebrnym pyłem sypać sobie w oczy,
Póki mrok nie pęknie wpół promieniem.
Pod poduszką, żeby, gdy się zbudzisz,
Ci śpiewało, tez je możesz schować.
Ale proszę jeszcze raz od nowa:
Z moim sercem nie idź między ludzi.
autor

zenon63

Dodano: 2006-06-14 08:34:42
Ten wiersz przeczytano 302 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Bardzo ładna prosba...tylko smutna ale przekonywujaca