Męka

"Rozmyślam... najpierw o miłości.
Bardzo mi jej brakuje, a ja potrzebuję czułości...
Ta druga osoba jest tak blisko, na wyciągnięcie ręki...
Ja jednak nie wiem sama czego chcę, mam dość tej męki...
I płaczę... Może w oceanie łez miłość zobaczę?
Rozmyślam... teraz o rodzinie.
Czy pomogą mi w ostatniej życia godzinie?
Czy spełnią ostatnią prośbę? Ostatnie życzenie?
Dla mnie to chyba nierealne marzenie...
I płaczę znowu... co ja jeszcze robię w tym domu?!
Rozmyślam... tym razem o znajomych.
Tylu ich jest, tylu przybyło nowych.
Mam się z kim wygłupiać, mam z kim śmiać,
Ale czy jest ktoś, kto gdy się potknę pomoże mi wstać?
Ktoś kto mnie wysłucha, kto nie będzie krzyczał lecz szeptał słowa pocieszenia do ucha.
Nie ma takiego człowieka... Chciałabym się mylić...
I płaczę jeszcze raz... ostatni promyk nadziei zgasł...
Męczyć się dalej czy z tym skończyć?
Tą decyzję pozostawie wam, mnie już z życiem nic nie łączy..."

autor

Kimagure

Napisany: 2006-03-26 Dodano: 2006-03-27 10:44:47

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie