Memento
Grzeszne spojrzenia losu
najgłębiej zapadały w serce
Nawet podczas ostaniego
marszu zlęknione twarze
plugawił błysk
czy była to nadzieja
a może po prostu
nikłe promyki
ginącego słońca
Imiona wszystkich dawnych
bogów wojen
znów odzyskały moc
W końcu po co mamy na
Ziemi tysiące bomb atomowych
autor
MaciejW.
Dodano: 2005-08-14 15:36:12
Ten wiersz przeczytano 527 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.