Mgła
I znów spoglądam na tę wielką drobinkę nasyconą obrazami przeszłości, która to zdolnością swą przeraża i koi nieraz mnie.. Ona zarówno karmi, jak i odwadnia.. serce energicznego bicia pozbawia, gdyż umiłowane drzwi zmysł swój zatraciły.. Jednak organ choć coraz ciszej, wciąż jeszcze puka by otworzono mu bramy do upragnionej wanilii..
Komentarze (2)
bardzo dobry wiersz, ujmujący. wielokropki
inepotrzebne. pozdrawiam serdecznie.
Wiersz do odchudzenia i lepszego złożenia wersów. Np.
"która to zdolnością swą przeraża..." zmień na "która
zdolnością przeraża i koi". Przed wielką drabiną "tę"
też niepotrzebne. Nie wiem po co dwie kropki, jeżeli
już to trzy. Proszę się nie gniewać za uwagi, ja też
się dopiero uczę :)