mgła
rozpościerała się mgła,
oczy wychodziły z ukrycia,
z niepokojem obserwowały szczyt góry,
deszcz zaczął stukać,
wiatr zerwał się niczym burza,
mgła gęsta owiana tajemniczością,
spoglądają złowieszczo,
echo odbija się w gęstwinie mgły,
budząc niepokój....
autor
Kika88
Dodano: 2021-10-18 07:05:41
Ten wiersz przeczytano 1791 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawie opisujesz jesienną mgłę. Jest urocza i
niebezpieczna. Pozdrawiam.
Ostatnio wszędzie o mgłach, górach i niepokojach, a ja
nie czuję takich nastrojów, wręcz przeciwnie jest
piękna złota jesień, że aż żyć się chce, oby jak
najdłużej nie padało,
a wiersz na tak, pozdrawiam wieczornie Dominiko :)
Anna tak mgla ma swoją tajemniczość i niepokój...
Mojeszkice tak masz rację
@krystek o tak pogoda w górach zmienia się z godziny
na godzine tak i wtedy czasem dochodzi do tragedii.
rygiel masz rację
Sisy89 o tak ciekawe co tam za mgłą się czai
Pozdrawiam serdecznie
Ciekawe co za tą mgłą... Bardzo ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bywa, że wysokie szczyty gór oplatają obłoki. Piękny
to i romantyczny obraz, a jeśli wtedy jesteś na
szczycie, to masz je w dłoniach.
Przyjemnych wrażeń Kiko.
W górach pogoda szybko się zmienia. Przygoda z mgłą w
górach, gdy jest się na szlaku jest niepokojąca, bo
może dojść do tragedii. Udanego dnia z uśmiechem:)
Tajemniczy niepokój za mgłą. Intryguje... Pozdrawiam
:)
mgła ma w sobie niepokój- nie widać horyzontu.