mieć czas...

jadę wśród drzew
aleją prowadzącą do nikąd
mógłbym tak jechać, wciąż jechać
dotrzeć do świata innego niż rzeczywistość
przenieść się, odetchnąć, zaczerpnąć sił
mógłbym powrócić i dalej biec w pogoni za…?
wpadamy w pogoń nie umiejąc określić celu
nie dostrzegając tego co tak ważne i piękne
tego co jest tuż obok nas
tego co warto pielęgnować…
każdy z nas potrzebuje przystanąć na chwilę
rozejrzeć się, poddać się refleksji
poświęcić tę jedną chwilę
podarować uśmiech, ciepłe spojrzenie
to tylko jedna chwila, niby niewiele
a jednak wielkie może mieć znaczenie…

autor

morcek

Napisany: 2010-05-12 Dodano: 2010-05-12 08:26:48

Ten wiersz przeczytano 316 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie