Mieć w sobie dar słowa
Pisać słowa wiersza - to patrzeć na piękno
z każdej strony
Ubierać słowa , te o barwach ciepła jak
brązowe kasztany
Iść z pięknym w dłoniach , jakby życiem
gnany
Uśmiechać się wokoło, tulić piękno, być dla
innych kochany
Tworzę w sobie aureolę, oświetlam ją dla
poezji
Chcę by to co stworzę, mieściło się w
wiązance pachnących frezji
Pisze słowa, ubieram w kwiaty, kwiaty sadzę
w ziemi, nawet na plaży
Nutami muzyki je otulam , by słuchać,
słuchać i marzyć
Pisze w mych snach ołówkiem barwnym ,
czynię to i na jawie
Wkładam je w wazony gdzie barwne bukiety
,układam na trawie
W głowie przychodzą myśli, spacerując nad
wodą gdzie łabędzie
Zaglądam ku niebu, na ścianę zielonego
lasu, piękno widzę wszędzie
.
Jaką mieć siłę w sobie ,wolę by w dłoniach
słowa zachować
By moje wnętrze , serce ,piękno zamieniało
w słowa
Bo ono wszędzie dookoła, wzrokiem objąć
trzeba
By żyć w miłości z pięknem - więcej mnie
nie potrzeba
Pragnąłbym, by natura wyposażyła mnie w
wrażliwość, gdzie miłość
Pójdę z kagankiem wiedzy , z tomikiem
wierszy w słowne meandry
Może uda mi się , napisać wiersz o pięknej
miłości ludzi dwojga
By był piękny , czarowny, by wiersz ten
czytały oczy Boga..
Autor:slonzok
Komentarze (6)
Napisaleś tyle wierszy ładnych więc udalo się :)
Oby Ci sie udalo, czego zycze
Uwierz w siebie, bo wrażliwości Ci nie brak :)
ps..mam 2 błędy,czułe,wiersz;;przepraszam za nie
Witaj...słowami ujmujesz nasze serca oczy otwierasz
opisem przyrody Ty poeta wrażliwy idziesz wśród
kwiecistych łąk siedząc w ogrodzie barwnych frezji
wiązanki dajesz jak czule uczucie tym co Ciebie
codziennie witają ile razy zajrzę wiesz inny pełen
miłości bije to ciepło uczuć aż nasze serca poruszone
radośnie zabiją nadziej rytmem,,dziękuję za piękno
wypowiedzi pod moimi wierszami za frezje uśmiechem
promiennym pozdrawiam i Ty się uśmiechaj Bolesławie
,, By żyć w miłości z pięknem ,,
pozdrawiam sercem , pięknie :)