Między sobą
Dla mego życia dedykuję wiersz ten, dla życia zwanego Dawidem, a przedewszystkim dedykuję go tym, którzy tak bardzo kochają.
Ja....
samotnie w zapachu
drzew istnieję
żyjąc sobie
blado żyjąc
między tą zielenią
Ty....
odważnie oddychasz
blaskiem gwiazd
powietrzem świata
istniejesz tak wyraźnie
wyraźnie kochając
My.....
skryci w nocy
pod ostoją
gwiazd
autor
Kadesia
Dodano: 2005-05-19 08:18:06
Ten wiersz przeczytano 454 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.