Miejsce mocy
Szukając niebojącej się ludzkich uczuć
nie przerywaj tego co czujecie
wśród cierpień myśl dalej
każda pora jawi namiastkę pory
natchnienie chwilą
jak fale morza co powiedziały
pamiętać jednak
zbierane wyobraźni usuwające nie anioła
włączając niepotrzebne do życia
znanie szczęścia dla więcej
szlachetnym ciałem elementem
obserwowanym
przychodzą owoce nieba
a księżyc pilnuje cykle roślin i serca
przyklejając im promienie zbliżenia
ty stając się gwiazdą centrum łańcuchów
światłem drżącym jak atomy miłości i
tęsknoty
w pajęczynach gdzie uwolnią trony
mądrości
i bajek to pasja karmiąca
niczym nieskończoność przeobrażająca raj
zniewalające sny wyjątkowe pokocha
tam artysta przebiera w magii kodów
marzeń
to dzieła dla przestworzy dobę
Damahiel
Komentarze (46)
Świetny, rozmarzony wiersz ;) Pozdrawiam serdecznie z
plusikiem +++
ciekawie, troszkę inaczej, sympatyczniej
Ciekawy wiersz wymagający zastanawiania się przy
każdym zdaniu by odpowiednio skomentować. Pozdraweiam
Jakoś nie trafia do mnie ostatnie słowo = "dobę", tak
jakby tam się znalazła przypadkiem.
Czytam bez niej i wtedy wiem o co chodzi.
Rzeczywiście, i w znów w przestworzach
:)
warte przeczytania przemyślenia serdeczności
_wśród cierpień myśl dalej_ to mnie zatrzymało,
pozdrawiam)
Jak dla mnie, bardzo ciężki wiersz.Pozdrawiam.
bardzo pouczające;)
ciekawy uklony
ciekawe przemyślenia serdeczności
dużo [przemyśleń
bardzo dużo przemyśleń, podoba mi się, jeszcze tu
wrócę :)
Ciekawie. Pozdrawiam.
Bardzo ciekawie i tajemniczo Pozdrawiam serdecznie :)