Miesiąc pamięci narodowej

I. ... na Łączce lub wszędzie...

Guzik - medalik – orzełek – obrączka. Srebrna
bo biedny. Złotą i tak by mu kacap odciął z palcem
Jak sito bezzębna czaszka. Próżnia w oczodołach
przestrzelona kość. Potylica bądź skroń - ewentualnie

A tak w ogóle to miało go nigdy nie być. Więcej miał
nie (za)istnieć. Przegryzać się z wapnem zmuszony
mimo że bliskie panie cień jego zaklinały jak ducha
swą niewieścią rozpaczą matki kochanki czy żony

Zagrały fanfary drgnęły świetlne trąbki
sfrunęły nad kościół wszelkie dostępne modły
zaseplenił senator minister zakaszlał -

gdy tymczasem gdzie indziej niesie się upiornie
błazeński rechot durniów chichot hien cmentarnych
elit wilcze wycie z wyszczerzonych paszczęk

II. Otwarta blizna

Dziesiątego kwietnia
wysyp fiołków
i ziemia świecąca od złoci

W międzyczasie
względnie - tam - kiedyś
zamordowano Polskę

aż oniemiały ptaki

Później aeroplan w drzazgach
przez pancerną brzozę
i postrzępiona krew –
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Czy to obchodzi wiosnę

autor

Lidia

Napisany: 2016-03-21 Dodano: 2023-03-01 22:05:43

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie