Miłość
Jeden krok zmienia marzenia
Jeden gest łamie natchnienia
Wnętrze nabiera barw mrocznych
Serce nie przynosi pieśni skocznych
Przez grzechy nasze miłość na świecie
zamiera
Rozstania i smutek się teraz rozpościera
Lecz ogień natury zalega gdzieś na dnie
Stara się wyłonić do przodu brnie
Musi nauczyć się szukać
Musi nauczyć się do serc pukać
Trzeba z wnętrze kryształy wyłonić
I to co stracone dogonić
autor
Rubin
Dodano: 2004-05-26 15:59:34
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.