Miłość
Już ucichły wszystkie liście,
Mrok spowija leśne knieje.
Cisza grzmi tak uroczyście!
Coś się złego w niebie dzieje...
Ludzkie serca żal jednoczy,
W dusze już wstępuje trwoga.
Pośród strachu smutek kroczy...
Nie ma szczęścia! Nie ma Boga!
Czy nastał więc nadziei kres?
Wszak zamarł nagle cały świat!
I nie ma nic prócz naszych łez?
I płyną puste strugi lat?...
Wciąż miłości szukać trzeba!
Chociaż każda myśl jest wrogiem...
Szczęściem będzie błękit nieba!
Każde drzewo będzie Bogiem!
autor
romantyk123
Dodano: 2015-05-27 18:28:46
Ten wiersz przeczytano 625 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
miłość ci wszystko wypaczy..
jak śpiewała Hanka Ordonówna do tekstu Julka Tuwima..
Bardzo życiowo ujęte. Refleksja rozbudza wyobraźnię.
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Bardzo ładny optymistyczny wiersz o miłości.
Pozdrawiam.
jak na młodego poetę (tak w którymś miejscu napisałeś)
wiersz jest dobry
pozdrawia Gmatrix
Miłość sama przychodzi:)milego
Miłość sama nas odnajdzie :)