Miłość i gniew
Do psucia wystarczy głupota,
fala rozdartych emocji,
niedbałe szukanie nieba,
i sidła wzajemnej destrukcji.
Trudno o punkt oparcia
dla zmysłowej tęsknoty,
gdy rzeczywistość błądzi,
a duch ma ze sobą kłopoty.
Gdzie przyszłość z dymem płonie,
zazdrość parodią jedności,
tam kpiną zaufanie,
a gniew pogrzebem miłości.
autor
Aut
Dodano: 2010-02-03 08:36:20
Ten wiersz przeczytano 3651 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
wiele pesymizmu...można inaczej...raz lepiej, raz
gorzej, często pod wiatr, ale cóż...takie jest życie
Pesymizmu w wierszu nie brakuje, on wszystkie zwrotki
cechuje. Głowa do góry, niechaj wzrok zobaczy chmury,
"Do psucia wystarczy głupota" pierwszy wers jest
doskonałą pointą. Wiersz nie wymaga komentarza, jest
dobry.
Szczera prawda. Gniew niszczy nie tylko miłość.
Pozdrawiam