Miłość internetowa
Człowiek pędzi jak wiatr
Byle do przodu i w górę
Dopóki wyścig ten trwa
Tworzy własną sztukę
Wymiana piękna miłości
Na cyber-sex bajeczkę
Za maską ukryta twarz
Pieści palcami laleczkę
Jak lunatycy w świetle
Księżyca w biegu pijanym
Sprzedają uczucia duszy
Z sercem zakłamanym
W pędzie jednorazowym
Rozwija się nowa sztuka
Uparcie pnie się w górę
A dzięcioł w drzewo stuka
Echo daleko się niesie
Ale nikt go nie usłyszy
Woła nadaremnie po lesie
I znika w martwej ciszy
autor
ESTERA60
Dodano: 2009-02-17 13:36:50
Ten wiersz przeczytano 783 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wszędzie jest potrzebny zdrowy rozsądek, w
znajomościach internetowych też a może nawet bardziej
Milosc nie jedno ma imie,,,wiadomo ,,
w internecie zagrozenie,,,pozdrawiam.
Internet jest w cenie, choć to także zagrożenie.
Kasztanowiec ma rację złudne obietnice i zakłamana
bajeczka choć prawdziwe bajeczki b.lubię.
Często kończy się to też dramatem niestety - tochę
obiektywizmu by się "zdało".
Wymowny w treści wiersz, lekkie pióro.
Czesto zaklamana bajeczka i zludne obietnice,ktore
chlonie zraniona dusza ...i czesto konczy sie dramatem
..echo ery internetowej..
Miłość przez internet to samoisty dramat.