miłość jest skazańcem
tęsknota ma mokre powieki
a na drugie imię smutek
miłość jest pochmurna
serce cierniem nakłute
miłość jest skazańcem
bez prawa łaski
z zakazem widzenia nadziei
uczuciem łgarskim
pode mną ziemia szara
nad głową granat nieba
gwiazdy mi ciążą
żaden ogień nie ogrzewa
w objęciach chłodu popieleję
wydłubuje resztki zza paznokci
uczucia którego już nie ma
a mimo to smutek się sączy
autor
TES
Dodano: 2015-08-02 20:11:32
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Prawdziwa miłość gdy odejdzie pozostawia rany,które
długo się goją,wiersz bardzo dobrze oddaje emocje.
Pozdrawiam serdecznie:)
miłość oblicz ma wiele i każde jest zagadką, nawet
kiedy wykrzywione są usta...
ale twarz ma gładką.
Pozdrawiam serdecznie
pamięta się długo,,,,pozdrawiam :]
Bywa i taka miłość
Smutek bardzo nas uzależnia i trudno się go
pozbyć.Ładna melancholia.Pozdrawiam serdecznie.
Warto w potrzebie,
uwierzyć w siebie!
Pozdrawiam!
Smutek potrafi wdzierać się w każdy zakamarek ciała.
Ładna melancholia. Pozdrawiam:-)
Ładna melancholia. Pozdrawiam TES:-)
w objęciach chłodu popieleję
wydłubuje resztki zza paznokci
uczucia którego już nie ma
a mimo to smutek się sączy
----------
właśnie dlatego, że już nie ma,
jest jak jest i nic nie pozostaje tylko powiedzieć =
jest ok.
Smutek wdziera się głęboko i trudno go potem wyrzucić.