Miłość pod powiekami

Miłość pod powiekami
Się ukryła,
Gdyż z racji kataru, jaki mnie ogarnął
Oczy mi niemiłosiernie łzawią
I chociaż piszę...,
Chociaż czytam
To najchętniej i najlepiej
Zamknąć powieki
I Miłość pod nimi
Na czas rekowale... ukryć!!!

Miłość pod powiekami
Póki, co ukrywa się
A tak na prawdę do końca świata
I cała wieczność
Chce z Tobą być.
Takie mam marzenia i sny
Na jawie i nie tylko.

Miłość pod powiekami
Nie rozumie wszystkiego
I nie dojrzały,
Gdy Ty... ma chyba ukochana jesteś.

Miłość pod powiekami
A nie w tym niby wierszu
Z racji niedyspozycji
Nie mam predyspozycji
Do pisania dziś
Słów wielkich i wzniosłych
A pozostają tylko te
Twarde, kartonowe i puste,
Bo ta prawdziwa pełnia
Tylko mnie od środka wypełnia!!!

Miłość pod powiekami
I znów w powtórzeniu
Pierwszego wersu
Na początku każdej strofy.
Sory za to...,
Ale taki styl,
Jeśli można stylem nazwać
Tą, ma paplaninę
I zlepek słów
Kłębiących się
W zakichanym wokół mnie powietrzu.

autor

AMOR1988

Napisany: 2009-05-13 Dodano: 2009-05-14 16:53:27

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie