Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Miłości i Żądzy-Nigdy nie wolno...

Koszmar północy wybił
Zjawy nadeszły zawodząc zza Zasłony Mroku
Pod wyjącymi gwiazdami nocy
Słyszę koncerty duchów
Z szeptu do krzyku
Szaleństwo miłości
…Spadło…
Niczym nasienie rozkochanego kochanka
Żywa krew rozlana na skórze
Żądza krzycząca o uwolnienie
Pragnąca Twego pocałunku
By rozgrzać ponurą przyszłość
Lecz tylko pocałunek mgły…
Zrzucony na ziemię, gdzie rozpościera się męka...
Wiem, że muszę pokonać noc
Gdy oddaję usta swe śmierci
Przyjmując… zimny pocałunek…
A noc szepcze nade mną purpurowe lamenty
I ginę…Samotna, Szalona…
Zostawiając pustkę - przywołanym cierpieniem
Miłość!- Przecież odeszła
Więc dlaczego?
Umieram z tęsknoty za kimś, kto...
Przemienił mój księżyc w czaszkę śmierci.

autor

Monic@

Dodano: 2007-09-23 00:08:33
Ten wiersz przeczytano 470 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Dopiero w samotności człowiek jest naprawdę sobą.
— Jose Ortega y Gasset

HENO HENO

cóż moge powiedzieć. Nocny dramat porzuconej kobiety.
To wielki problem kochać kogoś, kto księżyc zamienił w
"czaszkę śmierci". Niemniej wiersz napisany wprawnie.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »