Miłością ocal
Od każdego z nas z osobna zależy, jak będzie wyglądał świat.
Jak Słońce ponad chmury się wznosi,
tak Ty ponad zło wznieś serce.
Rozgrzej świat zagubiony w złości,
Łzami ucałuj ręce globu palącego się w
nicości.
Promykiem nadziei na wybawienie,
Promykiem Twych oczu chciej obdarzyć
W ciemności obumierające serce,
By o takiej miłości jak Twa znów zaczęło
marzyć.
Stary wiersz wygrzebany z szuflady. Początki, aj początki ;)
autor
Niewinna Premedytacja
Dodano: 2009-05-12 11:13:37
Ten wiersz przeczytano 675 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Piękny wiersz. Przemawia do mnie ta czułość, którą tak
pięknie opisałaś w tym utworze. Bardzo mi się podoba.
Daję duży,duży plus .
Piękny wiersz, mówiący tak czule i dobru. Bardzo
pozytywne przesłanie. Podoba mi się :) Pozdrawiam +
Sam pisałem, że świat miłością stoi, ale to raczej
pobożne życzenie.
Bardzo ładny wiersz i bardzo wartościowe porusza
sprawy. Zgadzam się że świat należy do nas i od nas
będzie zależało jak będzie wyglądał.
Dla mnie wymownie (zwłaszcza po twoim komentarzu pod
moim wierszem). Dziękuję...
świetne początki... pozdrawiam :)
Rymy jako tako, ale rytm hula.
szukanie dobra i nadziei...wiara,że dasz radę pokonać
zło +
Miłością można ocalić wiele...typowo wiersz rymowany
nie jest no ale...z szuflady...co tu wymagać
Czy mnie się wgłowie mąci, czy Ty mącisz?
Chyba przed chwilą komentowałam Twój wiersz "byle
tak..."A te początki w zamyśle dobre, tylko forma
niezdecydowana.+
Z szuflady, ale temat ambitny i ciekawie opisany.
Forma wymagałaby nieco poprawek ale za przesłanie :)
głosik zostawiam.