Mimo wszystko...

Choć kocham nie poddam się... Choć przestałam już walczyć żyję, W zgodzie z samą sobą Dobrze mi z tym...

Tyle jeszcze jest tu prawd,
Ile złudzeń spada tu,
Dokąd biegnie wielki świat,
Potok płynie z ludzkich ust.

A ja chciałam szczęście dać...
Lecz opadam z braku sił,
Tobie chciałam radość skraść,
Zabijam się lecąc ku światłu...jak ćmy.

Już za długo ufałam przeznaczeniu,
Żyłam w świecie własnych kłamstw,
Pełna smutku!Pełna Gniewu!
Lecz Ty więcej jesteś wart...

Więc przestaję płakać już,
I odbijam się od dna,
Przezwycięże ból i trud!
Chciałam dawać szczęście! nie przestane!
Podaruję ci je ,
TOBIE DAM!!!!!

autor

dominisiacds

Napisany: 2007-04-05 Dodano: 2007-04-05 20:48:40

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie