mimo wszystko
mimowolnie odchodzisz
gestem pożegnania
budzisz łzę do życia
szarość puka do okien
niczym kropla deszczu
ona już wie
jestem sama
ze stanu obojętności
budzi mnie tylko
dźwięk budzika
i zapach kawy
pora wstać
iść przed siebie
z samotnością za rękę
autor
sisy89
Dodano: 2020-07-12 19:34:46
Ten wiersz przeczytano 3983 razy
Oddanych głosów: 97
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (86)
Samotność wyzwala w nas odwagę I nadzieję na lepsze
jutro.
Pozdrawiam serdecznie
Treść sugeruje przemijanie i poczucie samotności,
jednak z determinacją i siłą powstania, aby
kontynuować podróż przez życie.
(+)
Ładnie
Bez kawy o poranku nie da rady.
Dziękuję :)
Zapach kawy to już nowy świeży zapach od rana. Musisz
sobie kupic bardzo dobrą kawe i sprobuj z różnymi
smakami. Z kardamonem, z cytryna (hardcore ;))mleko
takie, mleko siakie. Z cynamonem, z koniakiem);) haha
juz idzie wiersz
Więc doceniajmy drobjazgi w naszym życiu
Pozdrawiam z +
Bardzo dziękuję :)
Mimo wszystko, na przekór losu.
Trzeba wstać i iść dalej.
Wziąć samotność za rękę.
Wspaniały wiersz!
Wzruszające przesłanie.
Ślę serdeczności
Okoń
Tak, coś w tym jest.
Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie :)
Super. Czas goi rany. Z samotnością jest podobnie.
Pozdrawiam
Konwalia majowa
Tak... Dziękuję za odwiedziny :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Z tytułu tu, jak z ziarenka, może wyrosnąć wielka
siła...
GrzelaB - też tak uważam.
Dziękuję i pozdrawiam :)
Samotnie czy nie, ważne żeby iść do przodu. Pozdrawiam
:)
Dziękuję, wzajemnie :)
"Miłość rozbija okowy samotności" - Andre Maurois.
Miłego wieczoru Asiu.