O mnie ?

W głowie mam natłok myśli,
tak nagle wszystkie przyszły.
Ręce mam związane..
a usta pozamykane.
W gardle sucho,
nic nie słyszę przez żadne ucho.
Tyle rzeczy przelatuje przez głowę,
pomysły przebywają nowe,
jak żyć , jak tu godnie być?
żeby nie skączyć w białym kombizonie,
tylko oddychać pięknie , wyśmienicie
jest wciągać powietrze,
ale tak jest nie zawsze.
Powoli , powoli ręce rozwiązują się z kajdanów,
usta się otwierają by wypuścić słów kilka potoków,
Zaczynam słyszeć i oddychać,
nie dyszeć , nie dusić ,
tylko normalnie żyć,
już nie boję się niczego
chcę dożyć spokojnie dnia kolejnego.
Nie być ciągle w paranoi , która duszy wcale nie koi.
Przecież jestem jeszcze młoda,
czemu takie myśli ? czemu takie przemyślenia?
To jest chwilami nie do zniesienia!
Mam tak wiele jeszcze spraw do załatwienia.
Jestem na tej Ziemi z jakiegoś powodu,
i to nie jest na pewno kupno drogiego samochodu.
Chcę odnaleźć sens swojego istnienia,
inaczej będę raczej żyć nienormalnie, nie swobodnie.

autor

Wieczorna Wena

Napisany: 2006-09-02 Dodano: 2006-09-02 13:44:15

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie