Modlitwa wędrowca
błądzę na krętych ścieżkach życia
wciąż nie wiem w którą mam iść stronę
dawno nadziei zgasła świeca
i bez niej dalej iść nie mogę
Boże co mieszkasz na niebiosach
wysłuchaj proszę me wołanie
ześlij mi chociaż promień słońca
by mi ułatwił wędrowanie
rymowane.blogspot.com
autor
ZiKo
Dodano: 2013-02-20 14:16:05
Ten wiersz przeczytano 934 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Rytmiczna, dobrze się czyta i warta zapamiętania.
Pozdrawiam :)
promyk nadziei na lepszą drogę
dobry wiersz - pozdrawiam:-)
Wszystko o mnie... mam dokladnie tak samo...
Przeczytałem kilka razy...
Ładnie, szczera modlitwa bywa ukojeniem dla duszy.
Pozdrawiam :)
Ładna, krótka modlitwa...promyka nadziei życzę:)
Ładnie, rytmicznie...
Każdy z nas jest wędrowcem, który potrzebuje światła z
góry.
Pozdrawiam :)
Ładna modlitwa.
Kto z nas nie prosi o ten promyk?
Wiersz na tak.
Na pewno modły zostaną wysłuchane. Słonko zaświeci,
nadzieja nie umiera.
ładna modlitwa, może w końcu to słoneczko zaświeci :-)
miłe słowa sympatyczny wiersz ;)) pozdrawiam
Wszyscy na tym padole jesteśmy wędrowcami,
potrzebujemy promyka nadziei gdy nam źle, trzeba
wierzyc że będzie dobrze i wędrowac do samego
końca...inaczej się nie da. Pozdrawiam :)