Mogila
zatonely mysli w sadzie
gorskich potokow
nieprzemierzonych
zabladzily duchy serca
morskich fal
niewyslowionych
zastukalo w ciemnym lesie
ponad huczaca mogila
zawyl wilk
zastukal dzieciol
strworzone serce
zastyglo
Bayern;
25. März 2009
autor
Delfina :o)
Dodano: 2009-03-26 00:10:49
Ten wiersz przeczytano 770 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
15 lat minelo odkad zginaleś. Zycie sie potoczylo
dalej...
Dramatycznie przedstawiasz obraz grobu.
Ładnie opisany - niech serce nie zastyga i bije pełną
piersią
Ladnie to opisalac, Pozdrawiam.
obraz grobu-ukazany jest tak
boleśnie-dramatycznie-umiesz pisać-pozdrawiam
Dramatycznie przedstawiasz obraz grobu. Każdego nas to
czeka. Każdemu zastygnie serce, ale póki żyjemy niech
bije miłością.