Moi rodzice

Jak szczęśliwy jestem jeszcze,
że przytulić mamę mogę.
Tata mój niestety wcześniej
Miał skróconą życia drogę.

Miał sześćdziesiąt jeden lat
gdy opuścił nagle świat.
Powiadomił człowiek skrycie,
Że w pociągu stracił życie.

Życie z ojcem miałem krótkie,
i choć nieraz wypił wódkę,
dbał o żonę i o dzieci
czas bez niego teraz leci.

Mamę mam Kochaną, złotą.
Wszystkie żale rzuca w błoto.
Ten kto zna – to dobrze wie
w każdy raz przytuli Cię.

Starsza już kobieta—mama
Nie potrafi radzić sama.
Już pomocy potrzebuje,
często bardzo źle się czule.

Dajmy z siebie wszelkie siły
i pomóżmy Boże miły,
by przez wiele jeszcze lat
mogła z nami iść przez świat.

autor

Jan Dmochowski

Napisany: 2011-10-05 Dodano: 2013-06-07 09:18:24

Ten wiersz przeczytano 1882 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie