Mój Aniele
Wciąż tak mało dla mnie jesteś,
przez to tęsknić bardzo muszę.
Serce smutno jakoś bije,
w oczach coraz więcej wzruszeń.
Z moich marzeń się zrodziłaś,
zabierając w piękne niebo.
Teraz żyć już nie potrafię,
bo brakuje mi tu czegoś.
Wypatrując wciąż za tobą,
tłumię w sercu smutek srogi
zagubiony w pragnień ścieżkach,
nie znajduję swojej drogi.
Komentarze (55)
Razem musicie poszukac swojej drogi.... Magicznie
chociaz smutno...
Tęsknota... jak dla mnie do tej pory najgorszy ból na
świecie.
Pozdrawiam ciepło i życzę ukojenia.
Życzę, abyś znalazł swoją drogą wraz z Aniołem;)
Piękny wiersz..+
Kto szuka ten znajdzie... byle wytrwałości
starczyło:)... Pozdrawiam:)
Może trzeba potęsknić, aby docenić czyjąś obecność..?
droga to daleka przyszłość w której jest przeszłość
Na tanią egzaltację autora szkoda komentarza.
Pierwszy wers „”Wciąż tak mało dla mnie
jesteś,” jest kaleką polszczyzną. Być mało? w
oryginale „mało ...jesteś”- to jest
poprawnie po polsku?
Bardzo ładnie opisujesz tęsknotę, tęsknić też można
pięknie:)
prościutko o miłości, ale brawa się należą za
trzymanie szyku - tylko jedna inwersja "pragnień
ścieżkach"; poprzednio było duuużo więcej, jest
postęp? jest! może zacząć "wciąż tak mało ciebie ..."
Można tęsknić za człowiekiem, ale najbardziej tęskni
się za Aniołem...w ludzkiej postaci.
Pozdrawiam i dziękuję za piękny wiersz.
ładnie o tęsknocie -wiersz wzrusza - pozdrawiam
tesknota im dluzej trwa tym bardziej dokucza
pozdrawiam
...jest piękny i prawdziwy bo tęsknota boli i boli...
Czuję tęsknotę autora, trafnie oddana wierszem.
Serdecznie pozdrawiam i zyczę Wesołych Świąt.
Twoje słowa na pewno to jedno serce usłyszy i
poczuje......i odpowie swoim biciem.....